Səsini eşidən kimi onun portreti bütün cizgiləri ilə gözlərimizin önündə canılanır. Səsin, musiqinin yaratdığı lövhə isə daha unudulmazdır. O, cəmi 5-6 dəqiqəlik şirin bir nəğməsi, şaqraq, bulaq kimi qaynayan səsi ilə təkcə öz portretini cızmırdı, həm də qarşımızda həyatın gözəlliklərini əks etdirən görüntülər yaradırdı. Və bu təkrarsız lövhələr rəssamın minbir sevgi ilə kətana köçürdüyü mənzərələr qədər uzun zaman xəyalımızdan silinmirdi...
...Şövkət Ələkbərova 1922-ci il oktyabrın 20-də Bakıda anadan olub. Atası onun oxumağını çox arzulayıb. Bu, lap möcüzə idi, çünki 20-ci əsrin 30-cu illərində tək-tək atalar tapılardı ki, qızının səhnəyə gəlişinə razı olsun. Feyzulla kişi sənətdən uzaq olsa da, sanki musiqi ilə nəfəs alırdı. Həyat yoldaşı və oğlu Ələkbər tar, digər oğlu Paşa qaval çalırdı. Anası Hökumə xanım balaca Şövkəti tez-tez özü ilə orkestrin məşqlərinə aparırdı. Şövkətin gözəl səsi onu orkestrdə daha çox sevdirirdi. O elə ilk dəfə də bu orkestrin müşayiətilə böyük səhnəyə çıxır – təsadüfən konsertə gəlməyən müğənnini əvəz edir. Bu oxu əməll-başlı əks-səda yaradır... Rejissor Əlisəttar Babayevin təklifi ilə Şövkət “Kəndlilər evi”ndəki dərnəyə gedir, o vaxt, həm də “Müəllimlər evi”ndə kamança çalmağı öyrənirmiş...
...1937-ci ildə Bakı üzrə bədii özfəaliyyət kollektivlərinə baxış keçirilir. Şövkət Ələkbərova müsabiqədə oxuduğu “Qarabağ şikəstəsi” ilə müsiflər heyətini – Üzeyir Hacıbəylini, Bülbülü, Səid Rüstəmovu heyran edir. Müsabiqədən sonra dahi Üzeyir onu Filarmoniyada xorda oxumağa dəvət edir. Bu dəvətin sevincini Şövkət xanım bütün ömrü boyu həyatının ən unudulmaz xəbəri kimi xatırlayırmış. Beləliklə, 1938-ci ildən 1945-ci ilə kimi Filarmoniyanın Mahnı və Rəqs Ansamblının solisti olur, sonra Azkonsertin solisti kimi məşhurlaşır. Şövkət Ələkbərova 1954-ci ildə “Əməkdar artist”, 1959-cu ildə “Xalq artisti” fəxri adına adına layiq görülür. Həmin il, həm də Moskvada Böyük Teatrın səhnəsində çıxış edir. Xan Şuşinski, Sara Qədimova ilə birgə “Qarabağ şikəstəsi” oxuyur...
Geniş, parlaq vokal imkanları, böyük sənətkarlığı və səhnə mədəniyyəti ilə Şövkət Ələkbərova yaradıcılığını musiqi mədəniyyətimizin ayrılmaz parçasına çevirib. O, bütün oxumaları ilə bu gün də müasirimizdir...
Nə qədər ki, lentlərin yaddaşında yaşayan bu nəğmələr var, bu nəğmələrin məxsus olduğu Azərbaycan var, Şövkət Ələkbərovanın sənəti yaşayacaq.