Ceyhun Mirzəyev… Azərbaycan kinosunun İsmayılı… O, çəkildiyi filmlərlə böyüdü, sənətin zirvəsinə qalxdı. Bu gün görkəmli sənətkarın dünyaya gəlməsindən 75 il ötür.

Ceyhun Mirzəyev kinonun qəliz də olsa, vacibliyini hər zaman deyirdi. Elə ona görə də həmkarı Vaqif Mustafayevlə birgə çəkdiyi «Bəyin oğurlanması» filmində kinoya olan dərin sevgisini kolxoz sədrinin diliylə söylədi. Çünki o, kinonu yox, kino onu seçmişdi. Özü də lap uşaqlıqdan. Rejissor Tofiq Tağızadənin «Görüş» filmiylə ilk dəfə kino kamerayla görüşən Ceyhun Mirzəyev on bir yaşından bu aləmə bağlandı. Amma o, «Görüş» filmindən sonra «Ögey ana» ilə rastlaşdı. «Ögey ana» da ərköyün İsmayılı doğma balası kimi sevdi. Çünki o, iri gözləriylə həyata, sənətə baxırdı.

Kinomuzun «Yenilməz batalyonu»nun əsgəri olan Ceyhun Mirzəyev səksənə yaxın filmdə gah kameranın arxasında «Motor!» komandası verdi, gah da kamera önündə müxtəlif obrazlar yaratdı. Hətta «Mozalan» arısı belə oldu. Ceyhun Mirzəyev çəkdiyi «Bəyin oğurlanması» filmində yalnız bəyi oğurlamadı, çəkildiyi «Lətifə» filmiylə həyata lətifə kimi baxmadı. O, həm də «Fəryad» qopardı. Elə bir fəryad ki, naləsi bu gün də qulaqlardadır. Qarabağın harayını kino diliylə dünyaya çatdıran sənətkar çəkilişlərdə canından belə keçdi.

Kinomuzun İsmayılı «Fəryad» filmini görə bilməsə də Qarabağ mövzusunda çəkilən ən gözəl ekran əsəri bağışladı...

Ülviyyə Heydərova