Xalq yazıçısı Yusif Səmədoğlu… O, əsərləri ədəbiyyata, ssenariləri ilə kinoya, varlığı ilə insanlığa elə bu gün də xidmət edir.

«Mənim də Yusifim səninkilərlə

Qoşub bir məqsədə, qoşub bir dilə,

Başında tutacaq bayrağımızı

Düşmənlər istərsə torpağımızı

Aslan kəsiləcək sular sonası,

Bunu laylasında deyir anası»

Səməd Vurğun bu misraları yazanda oğlu Yusif hələ bir yaşında idi. Şair oğluna elə beşikdəcə Vətəni sevməyi öyrətdi.     

Söz Yusif Səmədoğlunun alın yazısı idi. Özü də sözdən qaçmadı. Əksinə, hətta «Yaddan çıxmış sözlər»i belə qələmə aldı. Yazdı ki, bir gün «Simurq quşu» onun sözünü «Qalaktika»ya ötürsün. Yusif Səmədoğlu təkcə demək istədiklərini yazmadı, həm də xalqın yaddaşını nəsrə çəkirdi.

O, Səməd Vurğunun «Azərbaycan» şeirindən qopan bir misra idi. Onun hər sözündə, hər kəlməsində Azərbaycan göründü. Vətəninə etinasız yanaşanları da hər zaman qınadı. Yazıçı qələmi ilə vətən xainlərini «220 №-li otağ»a ötürdü, hamı onları tanısın deyə o otağı daim nişan göstərdi.

Yusif Səmədoğlu təkcə sözü ilə Azərbaycanın dərdini çəkmədi. O, ən çətin vaxtda belə xalqın yanında oldu. Vətənini müstəqil görmək üçün xalqı birliyə səslədi. Yazıçı təkcə 20 Yanvar faciəsi haqqında «Azadlıq» radiosu vasitəsilə Azərbaycanın haqq səsini dünyaya çatdırmadı, parlametin üzvü kimi də xarici ölkələrdə Azərbaycanın mənafeyini qorudu.

«Dərd də gələndə batmanla gəlir».

Yusif Səmədoğlu «Qətl günü» romanı ilə sadəcə öz sözünü deyil, Azərbaycan nəsrini günü bu gün də diri saxlayır. “Qətl günü” onun ağrısı idi və o ağrını canından söz-söz çıxartsa da rahat olmadı. O, fotokameranın gözünə baxanda dincəlirdi. Gördüklərini kadr-kadr yaddaşına ötürmək, həyatın anını dondurmaq adəti idi. 

Yazıçı bir də akvarium balıqlarına baxmağı sevirdi. Hətta o qədər sevirdi ki…

Deyərdi: «… Dostlarım zarafatça deyirlər ki, keçmişdə akvarium balığı olub».

«Deyilənlər gəldi başa..." Yusif Səmədoğlunun yarımçıq qalmış romanı belə adlanır. O, sözünü bitirə bilməsə də dedikləri başımıza gəldi. Yazıçıdan bir də bu söz yadigar qaldı: «Yuxunuz şirin olsun, dirilər!»

Ülviyyə Heydərova